Pod koniec ubiegłego miesiąca przy udziale i w porozumieniu z Komitetem Ochrony Orłów, czyli stowarzyszeniem ekspertów, które od ponad 30 lat chroni, bada i monitoruje stan populacji bielików w Polsce, dokonano zaobrączkowania dwóch młodych samców bielika.

Polska populacja bielika jest trzecią co do wielkości w Europie po Norwegii i europejskiej części Rosji, liczy  ponad 1400 par.

                Ptaki nie tylko zostały zaobrączkowane, ale również pomierzone, zważone i oceniono ich ogólny stan zdrowia. Na szczególna uwagę zasługuje matka młodych, która została zaobrączkowana w 2004 roku i przybyła do nas aż z Lubelszczyzny. Od miejsca wyklucia dzieli ją 428 km. Obecny sposób znakowania bielików w połączeniu z umiejętnościami ornitologów umożliwił precyzyjne rozpoznanie naszej samicy. Zdarza się, że w gnieździe pojawiają się nawet i trzy młode. Jest to oczywiście uwarunkowane kondycją rodziców i dostępnością pokarmu. Przypadki trojaczków miały już u nas miejsce w latach poprzednich.

Gdy w  lesie zostanie zlokalizowane nowo założone gniazdo bielika, leśnicy obejmują je ochroną. Monitorują jego zasiedlenie i obserwują, czy są dorosłe ptaki. Są to ptaki, które swoje gody odbywają na przełomie stycznia i lutego, w czasie gdy większość gatunków spędza zimę w Afryce i w krajach śródziemnomorskich. Dlatego już końcem maja w gnieździe można dostrzec wyrośnięte młode.

W celu ochrony lęgów i miejsca bytowania bielików wokół gniazda wyznacza się specjalne obszary stanowiące strefy ochrony całorocznej i okresowej. W całej Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu utworzonych zostało 95 stref.

Obrączkowanie to jedna z podstawowych metod badawczych stosowanych w ornitologii. Pozwala na zbieranie Informacji o długości życia ptaków, śmiertelności i jej przyczynach, trasach wędrówek, miejscach zimowania oraz mechanizmach rozprzestrzeniania się populacji i wzajemnych związkach łączących ptaki zasiedlające często odległe miejsca. Do wykonania obrączkowania, oprócz samych obrączek i oczywiście niezbędnych licencji i zezwoleń, konieczna jest osoba posiadająca uprawnienia i umiejętność pracy na wysokości. Dobra kondycja fizyczna wymagana. Trzeba wejść na drzewo, dostać się do gniazda, bezpiecznie (dla ptaków i wykonawcy) chwycić i przetransportować młodego ptaka w dół, na ziemię pod drzewo, gdzie oprócz założenia obrączki jest on dokładnie zmierzony, zważony i opisany. Po wszystkim zaobrączkowane pisklęta trzeba z powrotem bezpiecznie umieścić w gnieździe.

Coraz częściej w lasach można znaleźć wielkie pióra bielików.
Ich masywne sylwetki są dostrzegane już nie tylko na tle chmur, ale nawet nad śródleśnymi jeziorami, a nawet nisko nad leśną drogą.