Lato za pasem, drzewa posadzone, las, dzięki częstym opadom, rośnie jak na drożdżach. Ale leśnicy nie zostawiają w tym okresie czasu lasów samym sobie.  Bez przerwy jest tu coś do zrobienia: trzeba dbać o uprawy, czyli najmłodsze drzewostany, żeby nie zarosły ich chwasty i krzewy; młodniki należy czyścić z drzew chorych i nieprawidłowo ukształtowanych, żeby zrobić miejsce dla najlepszych okazów; leśniczowie planują już prace leśne na przyszły rok – muszą dobrze się rozejrzeć po swoim „gospodarstwie", które często ma powierzchnię przekraczającą 1,5 tysiąca hektarów, żeby niczego istotnego nie pominąć. Las wbrew pozorom nie rośnie sam, dbamy o niego każdego dnia.

W słoneczny piątkowy poranek pracownicy Służby Leśnej nadleśnictwa Karczma Borowa spotkali się w lesie, żeby omówić i przedyskutować najważniejsze prace z zakresu hodowli i ochrony lasu. Każdy temat omawiany był na żywym przykładzie ekosystemu leśnego. Przemieszczaliśmy się kolumną samochodów przez teren trzech leśnictw.

Kwestie pielęgnowania lasu, związanych z tym normami na prace leśne oraz stopniami trudności  zaprezentowano na przykładach upraw i młodników sosnowych, dębowych i mieszanych. Na rozległych powierzchniach kilkunastoletnich drzewostanów porolnych dyskutowano nad problemami związanymi z wysokim stanem jeleni oraz szkodami powodowanymi przez te zwierzęta w uprawach i młodnikach sosnowych i dębowych – dwóch podstawowych gatunków lasotwórczych Nadleśnictwa. Wzrastająca szybko w ostatnich latach liczebność populacji jelenia szlachetnego wymusza na leśnikach budowę płotów wokół najmłodszych fragmentów lasu. Grodzimy dęby, buki, modrzewie, lipy, graby, a ostatnio nawet sosnę. Na koniec omówiono jeszcze wykonywanie czyszczeń późnych w 18-letnich drzewostanach olchowych na gruntach porolnych.

W każdym punkcie narady terenowej odbyła się ożywiona dyskusja, wymiana poglądów i doświadczeń. Zasady Hodowli Lasu oraz Instrukcja Ochrony Lasu mieszały się z wiedzą praktyczną, owocując cennymi spostrzeżeniami. Większość leśniczych miała okazję obejrzeć lasy, których dotąd nie znali.

Uczestnicy narady zgodnie stwierdzili, że takie spotkania w terenie powinny odbywać się częściej