Tak, dobra odpowiedź, to wiatr, niewidoczny bohater naszego dnia codziennego. Wpływa na życie roślin, zwierząt, ludzi, ale my także nauczyliśmy się wpływać na jego siłę i kierunek. Przy okazji Światowego Dnia Wiatru warto zatrzymać się na chwilę, otworzyć okno, poczuć wiatr we włosach i zastanowić się jak wiele mu zawdzięczamy i jak wiele jeszcze musimy się nauczyć, by móc korzystać z jego potęgi.Wiatr wciąż jeszcze należy do niezbyt dobrze zbadanych żywiołów i co jakiś czas sprawia meteorologom szokujące niespodzianki. Ma swoje różne oblicza zarówno pozytywne, jak i katastrofalne w skutkach dla przyrody. Odgrywa główną rolę wśród wszystkich czynników klimatycznych.
Dzień Wiatru został zainaugurowany w 2007 roku przez Europejskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej (EWEA) oraz Światową Radę Energetyki Wiatrowej (GWEC). Najpierw jako święto o zasięgu europejskim, a od 2009 roku już o zasięgu światowym. Celem obchodów tego dnia jest odkrywanie wiatru, jego mocy i możliwości, które mogą zmienić życie na ziemi, głównie przy wykorzystaniu energii tego żywiołu.
Nagłe zdarzenia związane z porywistymi wiatrami zaczynają pojawiać się w naszym kraju coraz częściej, powodując bardzo duże szkody drzewostanach. I zapewne zdarzać się będą w przyszłości niejednokrotnie. Ich wpływ na las, w  aspekcie zarówno przyrodniczym, jak i ekonomicznym, jest niewyobrażalny. Do dzisiaj nie da się dokładnie przewidzieć, w którym miejscu zaczną wiać niszczycielskie wiatry – nie pomaga nawet gęsta sieć stacji meteorologicznych, zdjęcia satelitarne ani radary pogodowe. Jest wiele czynników, działających w skomplikowany sposób, które mogą wyzwolić wiatry wiejące z niebezpieczną prędkością 90 kilometrów na godzinę, a nawet większą. Szkody w lesie powstają zwykle wówczas, gdy szybkość wiatru przekroczy 17 m/s, czyli 8 stopni w skali Beauforta.

Poszczególne gatunki drzew różnią się pod względem odporności na wiatr. Można je pod tym względem uszeregować następująco:

    gatunki bardzo odporne: sosna zwyczajna, dąb szypułkowy, dąb bezszypułkowy,
    gatunki odporne: jodła, sosna czarna, modrzew, wiąz polny, wiąz górski, olsza czarna, lipa,
    gatunki średnio odporne: buk, grab, jawor, klon zwyczajny, jesion, olsza szara, topola czarna, topola biała, osika, wierzba,
    gatunki mało odporne: świerk, brzoza.

Należy pamiętać o  właściwym przeprowadzaniu zabiegów pielęgnacyjnych wzmacniających stabilność czy zachowaniu ładu czasowo-przestrzennego, nad wyraz istotnego czynnika hamującego szkodliwe działanie wiatru. Postawić na budowę piętrową, racjonalne pielęgnowanie drzewostanów od wczesnej młodości, zakładanie i utrzymywanie pasów przeciwwietrznych na brzegach drzewostanów, prawidłowe planowanie ładu przestrzennego w lesie. Racjonalna działalność leśników może w istotnym stopniu zmniejszyć zagrożenie lasu ze strony wiatru.

Nawet po największym kataklizmie przyroda odradza się, trzeba jej tylko trochę pomóc, przyspieszyć powrót do stanu pierwotnego, który zajmie dziesiątki lat.

źródło

www.lasy.gov.pl

www.ekokalendarz.pl