Książka, w której każdy czytelnik pisze własne opowieści

"Rok w lesie" zawiera dwanaście rozkładówek z kolejnymi miesiącami jednego roku. Każdy miesiąc to ten sam szczegółowo rozrysowany kadr lasu z mieszkańcami pokazanymi w innych sytuacjach, warunkach pogodowych, w innej porze dnia lub nocy. Dwie dodatkowe rozkładówki zawierają prezentację bohaterów i interaktywną zabawę. "Rok w lesie" można oglądać godzinami. Ta niezwykła książka pobudza wyobraźnię, rozwija spostrzegawczość, zdolność logicznego myślenia, szukania związków przyczynowo-skutkowych, umiejętność opowiadania, a przede wszystkim gwarantuje świetną zabawę.

Autorką i ilustratorką książki jest Emilia Dziubak. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Współpracuje z autorami i wydawnictwami w Polsce i za granicą. Laureatka Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w 2014 r. Laureatka nagrody "Przecinek i Kropka" w konkursie na najlepszą książkę dziecięcą w 2016 r.(Powyższy opis pochodzi od wydawcy)

12 miesięcy i niezliczona ilość historii

49 postaci. Od maleńkiej mrówki, kowala bezskrzydłego poprzez łasicę, wiewiórkę, po wilki, dziki, niedźwiedzia i leśniczego. Wszyscy zamieszkują las. Jak się bawią, a jak odpoczywają? Kto śpi w dzień, a kto w nocy? Kto się z kim lubi? Kto jakie ma przysmaki? Odpowiedzi można znaleźć na kartach tej niezwykłej książki.

Chociaż "Rok w lesie" gości w księgarniach już od kilku lat, to na półkach naszej domowej biblioteczki dopiero niedawno znalazł swoje miejsce. Moje dzieci od razu polubiły ten tytuł, podobnie jak wcześniejsze tego typu książki np: "Wiosna na ulicy Czereśniowej" i pozostałe pory roku. Za każdym razem brzmi to dość zabawnie, gdy moja 4 letnia córka mówi "Poczytaj mi, mamo" - książkę bez treści. Im historia, któregość z bohaterów, jego myśli i odczucia opowiedziane są przeze mnie w bardziej zabawny, wymyślny sposób, tym więcej jest śmiechu i kolejnych pomysłów, które pochodzą od dzieci.

Pomimo, że szop pracz, jeden z bohaterów książki, niezupełnie mi pasuje do wizerunku "naszego lasu" to niestety trzeba przyznać, że jest spotykany coraz częściej. Szop pracz jest bowiem gatunkiem obcym w polskiej faunie, pochodzi z Ameryki Północnej skąd przywieziono go do ferm hodowlanych w Niemczech. Osobniki, które uciekły z klatek dały początek ekspansji tego gatunku w Europie.

Zaczynamy

Pomimo, że STYCZEŃ już za nimi, "rzućmy okiem" i cofnijmy sie w czasie.

Czego szuka w domku na drzewie łasica, która zmieniła na zimę kolor swojego futerka? Chce się pobawić?

Czy kuropatwie uda się uciec przed lisem? Ale bym Cię schrupał - myśli lis.

Kto w gawrze przeszkadza spać niedździedziowi? Krecik, zimą nie śpi. A jak śpiewa moja córka, powinnien mieć zielony berecik .